అమెరికాలో ఆపసోపాలు – 30 (ఉపసంహారం or Tata, See Ya, Bye Bye!!)

ఈ సారి శుక్రవారం సాయంత్రం అంతా బంగార్రాజు ఇంట్లో కలుసుకున్నారు. వాతావరణం సందడిగా ఉన్నప్పటికీ, ఏదో వెలితిగా ఉందని అనిపించింది మిత్ర బృందానికి. శేఖర్, వాసవ సజ్జిక ఇద్దరూ పెళ్ళి చేసుకోవడానికి Indiaకి వెళ్ళి ఉండడమే దానికి కారణం.

“ఈ పాటికి వాళ్ళిద్దరు honeymoon మీద వెళ్ళి ఉంటారు,” సాలోచనగా అన్నాడు బంగార్రాజు.

“వాడి కథ ఒక మలుపు తిరిగింది కానీ, మన కథకు ముగింపు ఎలా ఉంటుందో?” ఇది పార్థూ.

“ముగింపు ఏవిట్రా! పెళ్ళితోటే జీవితం ముగిసిపోతుందా ఏంటి? పెళ్ళి తరువాత పిల్లలూ, వాళ్ళు పెరిగి పెద్దవ్వడం, ఇలా ఒక దాని తరువాత ఒకటి జరిగి పోతూనే ఉంటాయి,” తనను తాను అందరికంటే ఎక్కువ practical అనుకునే పద్మాకర్ అన్నాడు.

“అబ్బ తెలుసు లేవోయి, అనవసరంగా అంత ముందుకి వెళ్ళిపోకు. అవన్నీ తలుచుకుంటేనే నాకేదో horror picture చూసిన feeling వస్తుంది,” చిన్నగా వణికాడు బంగార్రాజు.

“నువ్వు మాట్లాడడంలేదేంటి గురూ?” సూరి బాబుని అడిగాడు పార్థూ.

సూరి బాబు ఏమీ మాట్లడలేదు. అతని మనసులో ఆలోచనలు దొర్లుతున్నాయి. ముందు studentగా అమెరికాకి రావడం, Universityలో, చదువుతో పాటూ మిగతా జీవితం గురించి కూడా నేర్చుకోవడం, ఉద్యోగల వేటలో తిరగడం, ఇక్కడే settle అయిపోతామని ఒక వైపు తెలిసినప్పటికీ, మానసికంగా ఇంకా Indiaలోనే జీవించడం. ఇలా ఎన్నెన్నో… ఈ కథలో అతనే hero అయినప్పటికీ, అన్ని సమాధానాలు, అతని దగ్గర కూడా లేవు. బహుశా తర్వాత రాబోయే కథలో, అతని సందేహాలు తీరుతాయేమో!

పక్కన already మిత్ర బృందం రెండు groups కింద విడిపోయి, పోట్లాడుకుంటున్నారు.

“ఈ రోజు ఆ night clubకి వెళ్ళాల్సిందే గురూ,” అంటున్నాడు బంగార్రాజు.

“నీ బొంద, అక్కడికెళ్ళి నువ్వు చేసేదేముంది? మందు పట్టించి, కళ్ళు గుండ్రంగా తిప్పడం తప్ప? ఆ తెల్లమ్మాయిలు మనను పట్టించుకోర్రా బాబూ అంటే వినవు కద! చక్కగా ఈ రోజే release ఐన కొత్త హిందీ cinemaకి వెళ్దాం పదండి,” అంటున్నాడు గౌరీ నాథ్.

చివరకి గౌరీ నాథ్ గెలిచాడు. సూరి బాబు, చిరు నవ్వు నవ్వుతూ వాళ్ళతో పాటూ cinemaకి బయలుదేరాడు.

(అయిపోయింది)