About

Dear readers,

ఏదైనా నచ్చిన విషయమో సంఘటనో గుర్తుకి వస్తే ఎవరితో ఐనా పంచుకోవాలని అనిపిస్తుంది. ఐతే ఆ సమయానికి చుట్టు పక్కల మనుషులే లేక పోవచ్చు. ఉన్నా వారికి మనకు ఆసక్తి కలిగించిన విషయాలు అస్సలు పట్టక పోవచ్చు. ఏ పుస్తకంలోనో రాసుకోవచ్చు. కాని దాన్ని మనం వెళ్ళిన చోటంతా మోసుకుని వెళ్ళలేము.

ఇది సమస్య!

ఎలాగూ, ఈ technology మానవ బంధాలను ఇంచు మించు మాయం చేసేసింది కాబట్టి — టీవీల ముందు,కంప్యూటర్ల ముందు, వీడియో గేమ్స్ ముందూ మంత్రముగ్ధులయి కూర్చునే వాళ్ళు, కర్ణుడికి కవచ కుండలాల మల్లే i-pods ధరించిన వాళ్ళు, ఎప్పుడూ సెల్ ఫోన్లలో మాట్లాడుతూ అప్పుడప్పుడు వాళ్ళలో వాళ్ళే ఘొల్లున నవ్వేసుకునే వాళ్ళు దీనికి సాక్ష్యాలు — ఆ technologyనే వాడుకుని ఒక బ్లాగులో రాసుకోవడం ఉత్తమం అనిపించింది.

ఎవరు చదివినా చదవక పోయినా, కనీసం తెలుగులో రాసుకుటున్న తృప్తి ఐనా మిగులుతుంది. ఇలా ఒక “vent” ఉండడం వల్ల జనాలు కనపడితే చాలు, వారికి మన హృదయఘోష అర్జెంటుగా వినిపించేయాలన్న దుగ్ధ కొంచెం తగ్గుతుంది.

ఇది పరిష్కారం!

ఇక పోతే, ఎలాంటి విషయం చెప్పినా సరే, అది కథైనా, కాకరకాయ అయినా (నాకు కాకరకాయ అంటే బొత్తిగా పడదు లెండి), నవ్వుతూ చెప్పాలి, చెప్పి నవ్వించాలి, అన్నదే నా ప్రయత్నం.

After all, నవ్వ లేక పోతే “మడిసికీ గొడ్డుకీ తేడా ఏటుంటది” చెప్పండి?

-మురళి