బట్ట తల వచ్చేసిందే బాలా – 28

“రెండు జెళ్ళ సీత!” అన్నాను నేను అప్రయత్నంగా. “రెండు జెళ్ళ సీతా?” ఆశ్చర్యంగా చూసింది ప్రవల్లిక. “అదేంటి?”

“ఏం లేదు, మన పక్క వీధిలో ఉండే రెండు జెళ్ళ సీత ఇప్పుడే వెళ్ళింది,” సర్ది చెప్పాను.

“ఈ కాలంలో కూడా అమ్మాయిలు రెండు జెడలు వేసుకుంటున్నారా?”

“కొందరు ఉన్నారులే పాత చింతకాయ పచ్చళ్ళు.”

“ఓహో.”

నేను ప్రవల్లిక ఇంటి దారి పట్టాం.

***

“జపాన్ నుంచి టీవీలూ, గడియారాలు, గేంస్ లాంటివి వస్తాయి అని తెలుసు కాని, ఇలా చిన్నప్పటి బావలు కూడా రావడమేంట్రా?” విసుగ్గా అన్నాడు శేఖర్.

“నాకేం తెలుసురా! అసలే ఆ మాట విన్నాక నా మెదడు పని చేయడం మానేసింది,” అన్నాను నేను.

“వచ్చే వారమే వస్తున్నాడట,” దిగులుగా అన్నాడు పాపారావు. “ఐనా నాకు ఈ మొత్తం విషయంలో ఒక నచ్చిన పాయింట్ ఉంది.”

“ఏంటో అది,” అన్నాడు నారాయణ్.

“మన నలుగురిలో వీడికే ఈ విషయాలు చెప్పుకుంది అంటే, మనలో వీడొక్కడే పెద్దమనిషి తరహాగా కనిపించాడన్న మాట.”

“అందులో నచ్చే పాయింట్ ఏముంది?”

“అంటే మనందరిలో వీడే ఓల్డ్ అని అర్థం,” నవ్వాడు పాపారావు. నాకు ఒళ్ళు మండింది.

“ఓల్డ్ మ్యాన్ కాదురా, జెంటిల్ మ్యాన్‌లా కనిపించి ఉంటాను. నీలాంటి ఏబ్రాసి గాడికి అర్థం కాదులే,” కోపంగా అని, “ఎవరు ఎలా కనిపించినా, వచ్చే వారం ఏ గుడిలోనో వాళ్ళపై అక్షింతలు వేస్తూ మనమందరం కనిపించే అవకాశాలు చాలా ఉన్నాయి,” హెచ్చరించాను.

“ఇప్పుడు తక్షణ కర్తవ్యం?” అడిగాడు శేఖర్.

“ఇలాంటి సందర్భాల్లో భగ్న ప్రేమికులు మందు కొడతారు. ఏ బార్‌కైనా వెళ్దాం పదండి,” అన్నాడు నారాయణ్.

“మనం మందు కొట్టముగా?” అనుమానం వెలిబుచ్చాను నేను.

“ఐనా సరే, అక్కడికే వెళ్దాం. కావాలంటే ఏ కూల్ డ్రింక్ ఐనా తాగుదాం,” సజెస్ట్ చేశాడు నారాయణ్.

సరే అని మేమంతా వారుణీ వాహిని బార్‌కి బయలు దేరాం.

***

“అసలు ప్రేమించిన వాళ్ళనే పెళ్లి చేసుకోగలగడం ఎంత అదృష్టమో!” ఈర్ష్యగా అన్నాడు పాపారావు. మేము నలుగురం ఒక టేబుల్ ముందు కూర్చుని ఉన్నాం.

“మనలాంటి వాళ్ళకు అంత లక్ ఎక్కడిది,” నిట్టూర్చాడు శేఖర్.

“ఎప్పుడూ ప్రేమ కథలు వినడమే కానీ, మన లైఫ్‌లో జరగవెందుకురా?” దిగులుగా అన్నాడు నారాయణ్.

“ఏంటీ? భగ్న ప్రేమికులా?” పక్క నుంచి ఒక గొంతు వినిపించింది. మేమంతా తిరిగి చూశాం. పక్క టేబుల్ దగ్గర ఒక బట్టతల వ్యక్తి కూర్చుని ఉన్నాడు. అతని బట్టతల చిత్రంగా ఉంది. జూలియస్ సీజర్ నెత్తిన పెట్టుకునే ఆకుల కిరీటంలా బార్డర్‌లో అంతా జుత్తు ఉంది. మధ్యలో నిగనిగలాడుతూంది.

“మీరెవరు సార్?” అప్రయత్నంగా అన్నాను.

“నా పేరు రమణరావులే. మొన్నే పదమూడు మాస్టర్స్ చేసి ఇండియాకి తిరిగి వచ్చాను,” అన్నాడతను. (రమణరావు ఎవరో తెలుసుకోవాలంటే Senior చదవండి.)

(ఇంకా ఉంది)